Veee Sürpriz!
Zaten çoğunuz anlamıştınız biliyorum, ama saklamış olmak için değil açıklamak için gerçekten içimden gelmesini bekledim ben. Zaten öyle 3 haftalıkken falan da öğrenip saklamadım. 9 Haftalık olmuştu miniğim haberi aldığımda.. “Ay! Nasıl farketmedin Seroş?” diyeceksiniz şimdi bana. Ağustos ayı benim için öyle yoğundu ki; Almanya’dan gelen arkadaşlarımızla bolca vakit geçirmek için uykusuz geceler, ay boyu her haftasonu gittiğimiz düğünler, nişanlar, muhasebeciler bilir iş yerinde geçici vergi yoğunluğu e bir de benim çocuk aklım bilemedim işte:) Hatta instagramdan Ankara’da turuncu bi tostosla çekildiğim fotoğrafı  hatırlayan varsa, çıkmış göbeğimden hayıflanmıştım. İşte o göbek değil 1,5 aylık bebekmiş:)
Çok şükür ki hiç ama hiç mide bulantım olmadı. Hatta gebelik haftamı takip ettiğim app ya da internet sitelerinde şu haftada şu sıkıntı olacak, diş eti kanaması, mide yanması vs. gibi hamileliğin yan etkilerinin hiç birini yaşamadım. Tek belirti olur olmadık anlarda uykumun gelmesi ve yer, zaman, ortam, etraftakiler umrumda olmadan başımı koyup uyumamdı. Ben mide bulantısından değil adeta göbek çıkmasından şüphe edip de test yaptım:)
Adrasan tatili dönüşü annemin ilaç kullanma, ağır taşıma gibi uyarılarının yersiz olduğunu çünkü birşey olmadığını söyledim. O ısrarla dikkat etmemi istiyordu. Bunu kardeşlerimden İroş ile paylaştığımda bana “Bence kesin hamilesin” dedi. Aynı gün hamile olabilirsin cümlesini iki kez işitince bari bir test yapıyım da saçmaladıklarını yüzlerine vururum dedim.
Akşam iş çıkışı testi yaptım, EVET! Hamileydim:)
Bunu telefonda söylemek asla bana göre değildi. Ayrıca o anı kayıt altına alıp Baba Adayı Kocamın yüzünün aldığı ifadeyi ilerde bebeğimize izletebilmeliydim. Daha bir kaç hafta önce bir bebeğe hediye alırken turuncu bir papyon görmüş, ileride bulamam diye alıvermiştim. Kızım olursa toka olur, oğlum olursa papyon demiştim içimden. Ya aynı günün sabahı benzin istasyonunda bulduğum minik turuncu vosvosçuk. 5 Yıldır vosvosum vardı ama ilk kez turuncu oyuncak vosvosum olacaktı. Hemen aldım, arabamda gören annem nereye koyacaksın bunu, masana koyarsın dedi. Masamda kırmızı var, bu yerini bulur elbet dedim. Meğer yeri benim bebeğimin kalbiymiş. Karnımdaki varlığından habersiz dünyanın en minik vosvos aşığına almışım ben onu:)
Neyse işte. Akşam yatakta uzanmış, maç yorumları dinleyen kocama bunu söylemek için bebeği hatırlatan herşeyi minik bi kutuya koyup bir not yazdım: Sen Artık Bir Baba Adayısın!
Makyaj masama telefonu dayadım, minik bir hediyem olduğunu söyledim kutuyu açıp minik turunvu vosvosa anlamsızca baktı. Sonra kartı okudu yüzüme baktı. Ona bir bebeğimiz olacağını söylediğimde kocaman sarıldık, hayatımın en duygu yüklü anlarından biriydi ve o video bebeğimize vereceğimiz en güzel an olarak kayıtlarımızda şimdi:)
Saat 22:00 falandı, hastaneye gittik, doktora emin olmak için geldiğimizi söyledim. Buyurun bakalım bebeği görebilecek miyiz dedi. Heyecanla uzandım, kocam da yanıbaşımda. Doktorun tepkisi şu: “maşallah büyütmüşsünüz, okula giderken gelecektiniz herhalde 7 haftalık bu bebek” dedi. Biz zaten şaşkın çift daha da şok olduk. Kalp atışlarını dinlediğimiz anı tarif etmem imkansız.
İki gün sonra bir kez daha gebelik takibimi yapacak doktorla tanışmak için yeniden kontrole gittiğimde aslında bebeğimin 9 haftalık olduğunu öğrenip şok üstüne şok yaşadım. Sabırsız bir insan olduğum için gebeliğimin 2,5 ayını böylesine rahat ve pimpiriksiz geçirdiğim için şanslıydım.
Ben bu kadar geç haberdar olmuşken varlığından, “Heeey Millet Bebeğim olacak” diye davulla gezmek istemedim. Ailemize, arkadaşlarımıza söyleme işini bile ben değil, hastaneden uçar adımlarla çıkan heyecanlı kocam yaptı. Zaten bir bebeğim olacak diyemedim kimselere, hep ultrason fotoğrafı ile söyledim. Sanki utanılacak bir şey gibi..
Velhasıl, hepinize açıkladım işte. Zaten görüyorsunuz ki saklanacak gibi değil artık. Portakalım diyorum ama daha çok karpuzu andırıyor:)
Bahar bebeği olacak, hatta benim gibi koç burcu olacak:) Bu ağacı yeni yıl için süsleyecektim ama süslerim hep onun odasına eklemek istediğim detaylar olunca can dostum Hilda’nın objektifinden  bir çekim yaptık acelece ve bu postu yazıverdim bir sevinç. Takipçilerimle bu haberi nasıl paylaşacağım merak konusuydu yakın çevremde. Bu turuncu ağaç ilhamım oldu, neşeli bir şekilde de sizinle paylaşmak istedim.. Tamamen doğaçlama yani:)
2016 benim yılım olacak, hayatımın dönüm noktası hatta. Her şey değişecek hissediyorum hatta bunları yazarken sanki okuyan oymuş gibi karnımda taklalar atıyor yavrucak.

Öğrendiğim andan beri ona günlük yazıyorum. Bir çok da kitap aldım. Bunları da okudukça sizlerle paylaşacağım elbette:)

 

Sağlıkla kucağıma almaktan başka bir dileğim yok şimdilik. Dilerim isteyen herkese de nasip olsun bir evlat..

 

Daha ne yazayım ki? Her şey ortada:)
MUTLULUK ARTAR PAYLAŞINCA!
Sevgiyle kalın, sevgiler bu defa portakalımdan:)

4 Comments

  1. çoook sevindim… çoook…. instagramdan da yazdım.. gerçekten bu sene blogger hamile yılı olacak sanırım.. sağlıkla kucaklarımıza alalım bebeklerimizi inşallahh 🙂 bulantılarının olmamasına çok sevindim 🙂 çünkü bu ara ben en çok bulantılarla boğuşuyorum… maşallah diyeyimde nazar değmesin 🙂

Yorum Yaz