Portakalımızın adını hiç düşünmedik. Hatta ben bu durumdan şikayet bile ettim:) “Neden normal anne babalar gibi internette isim arayıp, analizler yapmadık?” Diye sordum bir süre:)
Burada azıcık cinsiyet konusuna da değinmek istiyorum. Ben hariç bütün dünya “oğlun olacak” demişti. Benimle birlikte kız olacağını hisseden kişi sayısı çok azdı. Artık ben hamile misin diye sorana cinsiyeti ne hissediyorsun diye sorar olmuştum:) alakasız tipler bile oğlan diyordu. Peki ben neden kız hissediyordum? Ah o çin takvimi gudubeti yüzünden:) çevremdeki herkesin bebeğinin cinsiyetini bilmişti o çin takvimi.. Benim takvim sonucum da -kız- diyordu. “Ye ekşiyi doğur Ayşe’yi” derler ya hani, cidden de çok sevdiğim baklavayı bile canım hiç istemiyordu hep turşu yiyordum.
12. Hafta muaynemizde doktor cinsiyeti bir sonrakinde söyleyeceğini söyledi önce.Zaten bence 12 hafta bunu öğrenmek için çok erkendi. Malum portakalın varlığından 9. haftada haberim olduğu için cinsiyetini öğrenmek için de daha çok var gibi geliyordu. Taa 12. Haftadan göbeğim öyle büyüktü ki -acaba ikiz mi? diye sormadan geçemedim:) Doktor da ikiz değil ama bence kız dedi. Ben tabi şok oldum. Hani söylemeyecekti! Söylemeyeceğine kendimi hazırlamıştım ya, kesin mi diye sordum, yüzde 95 kız dedi. Eşim o gün gelememişti, görümcem ve arkadaşı vardı yanımda. Doktorun kız dediği anı videoya kaydedip eşime gönderdiler derken biz herkese bir kızımız olacağını yaymış olduk.
Doktor kız demişti ama annem hala bir sonraki muaynede değişeceğini iddia ediyordu. Saçmalamayın diyordum bende. Çin takvimi kız diyor, sadece ekşi ve acı şeyler çekiyor canım.. Tatlıyı ağzıma süremiyorum. Annem de bana hamileyken hiç mide bulantısı yaşamamış falan. Tüm belirtiler kız bebek yani:):)
Ama doktor bile kız demesine rağmen rüyamda erkek bebek gördüm bi kaç kere. Tamam dedim kendime, rüyaların tersi çıkar:) Kızımıza isim seçmişken oğlan olsa adı ne olurdu konusunu da açıyoruz hep aramızda. Oğlumuz olunca “baba” ismi olacak diyor kocam, tamam diyorum.
Bir aylık hamileyken (tabi haberim yok hamile olduğumdan), hamile bi arkadaşıma yeşil bir papyon alıyorum hediye olarak, son anda turuncusunu görünce ben hamile kalınca bulamam, turuncuyu kaçırmayayım diye düşünüp “kızım olursa toka, oğlum olursa papyon olur” diyerek kendime de alıyorum.
Kız olduğunu öğrendikten sonra da nedense bir şey alamıyorum bebişime:) vosvoslu şu ayakkabıyı görüyorum, aslında oğlan için ama kız da giyebilir ki, benim de vosvoslu ayakkabım var diyip alıveriyorum:)
Derken, bir ay geçiyor doktora bir gün sonra öğlen gidecekken, nöbetçi olduğunu öğrenip gece gidiyoruz. İlk defa annemle kayınvalidemde torunlarını görmeye bizimle geliyorlar. Bebeği kocaman gülüşlerimizle izlerken doktorumuz soruyor:
-“cinsiyeti söylemiş miydim?”
-“Evet, yüzde 95 kız demiştiniz!”
-“Valla yüzde 5 tuttu:)” diyor ama ben şaka sanıyorum..
O an dalmış gitmişim, kendime geldiğimde annem “ben tahmin etmiştim”, kayınvalidem “hissetmiştim” gibi yorumlar yapıyordu. “Bi dakika yaa”dedim heyecanla, “cinsiyeti nedir?!”
“Erkek işte kızım bak!” deyiverdi doktor):)
Bir ay önce erkek deyip, sonra kız deseydi de aynı şaşkınlığın içinde bulurdum kendimi eminim ki.. Aslında beni kız olduğuna inandıran, çin takvimi ve diğer hurafeler idi:) ne demişler;fala inanma arkadaş!:)
Doktor dönüşü kocam annelerimize künefe ısmarladı:) Herkese de kız değil oğlanmış diye yaydı. “Mehmet Selim geliyor dedi. (Mehmet: kayınbabam, Selim:Babamın ismi). Benim de eşimin de erkek kardeşi yok. Tabi erkek kardeşimiz yerine koyduğumuz candan dostlarımıza değil sözüm. O yüzden ben ve eşim kadar 4 teyzesi ve 2 halası için de coşkuyla karşılandı bu durum:) Evimize gittik uyuduk.
Rüyamda minik bi bebek mavi gözlerini gözlerime dikmiş kucağımda duruyordu. Şu an bunları yazarken bile, gözlerini görebiliyorum. Hemşire olduğunu hatırladığım biri bebeğe baktı “Maşallah, çok tatlı, ismi ne?” Diye sordu. Bende gözlerimi bebeğin gözlerinden ayırmadan “BULUT” dedim..
Sonra gece bi ara uyandım.. Rüyamı hatırladım, “Ne Bulut’u canım, kızımız olacak ki” dedim geri uyudum.
Sabah uyanınca komodinin üstündeki ultrason fotoğraflarını gördüm. Sonra doktora gittiğimizi hatırladım. Sonra o rüyadaki bebek! Benim oğlum olacaktı. Bir aydır kız bebeğe bir şey almamam, ona yazdığım günlüğün İsim için bırakılan bölümüne hala ismini yazmamış olmam, ona bir türlü “kızım” diye seslenmemiş olmam (hep bebeğim diye seviyordum) bundanmış meğer…
Sonra eşime rüyamdan bahsettim, o da Bulut ismini çok sevdi. İstersen Bulut olsun dedi.. Ama eşim tek oğlandı babasının ismini koymamız da lazımdı. (benimde gelenekçi bir tarafım var malum) Babam alınır mı acaba diye de düşünmeden edemedim. Ama benim canımın içi babam ben ona sormadan ilk oğlana kayın babamın ismini koymamızın en doğru olacağını söyledi. Ona rüyamdan bahsedince de, Mehmet Bulut çok uyumlu dedi, hiç alınmadı.. Bir portakalımız daha olursa onun ilk ismi de Selim olacak diye belirledik bile şimdiden:)
Bu arada ben portakal dedikçe, babası yavru kartal diye seviyor:)
Yaaa işte böyle, adı ne olsun diye hiç düşünmeden portakalımızın adını koymuş olduk. Bulutları çok severim zaten ama artık mavi gökyüzünde parça parça özgürce gezinen bulutlar çok daha anlamlı benim için:) Sabahları canımın içi tostosuma günaydın derken, gökyüzündeki bulutlara da günaydın diyorum artık. Hem adını da kendi seçti portakal, rüyayı haberci olarak yorumluyorum şahsen:)
Aşk masalımızdan bir Bulut yaptık, artık masallarımızı Bulut’um yazacak…
Adıyla doğup büyüsün inşallah portakalım, sevgiler yine ondan, Mehmet Bulut’umdan:)
6 Comments
Ay ne güzel anlatmışsınız. Hikayesi olan isimleri seviyorum ben. Benim de kızımın ismi eşimle benim bir hikayemizi anlatıyor. İsmiyle doğsun, büyüsün Bulut.. Sizlere ve etrafına hep mutluluk yağdırsın..
Ne güzel:) Çok teşekkür ediyorum, iyi dilekleriniz için de tabi… Sevgiler:)
Gozlərim dolaraq oxudum portağalimin dogum hikayesini,Coox gozel bir ani,illeride danisacaginiz gözəl bir hikaye olmuş,Məndə ruyalara çox inanirim.Cox gozel bir ismi olmuş,adiyla boyusun❤️😘
Meraba size hep yazmayi istiyordum sonunda karar verdim bende 6 kiz çocuğunun en küçügüyüm ve ayni zamanda Hatayliyim .Sizi her yerden takip ediyorum ablacim. Rabbim o güzel yüzünden gulucukleri eksik etmesin hep böyle nese dolu bi hayatın olur inşallah. ♥
serencim maşallah allah sizi birbirinize bağışlasın…. size bi sorum olucak .. Biz şuan eşimle bebek istiyoruz .. iki aydır fos.. dr a gittim cok umutlu benden bu ay.. bi bebegim olmasını ve anne olmayı cok istiyorum her kadın gibi fakat bu süreç beni cok yıpratıyor ve sancılı geciyor açıkçası..bununla yatıp bununla kalıkıyorum sizce bu normal mi ? siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız cevap beklıyorum tesekkurler
Bence oluruna bırakmak gerekiyor. Psikolojik baskı hissetmek gerçekten yıpratıcı, hayırlı zaman ne zamansa o zaman olacaktır. Rahat olun::)